Komentarze: 2
My-wielcy poeci,
niby współcześni, a wieczni,
patrzymy na świat oczami jutra.
Gdy w głębie wpada
świat niespokojny,
skażony ogniem i pyłem wojny...
zostaje pusta plama.
Nie do pojęcia
trudy tej ziemi,
mimo że jutro ma być lepsze,
to brak nam perspektyw.
Zatopmy te lądy
niewarte przetrwania,
postawmy krzyżyk
powołania.