***

Jak obłok na niebie,

Tak lekko chce żyć,

Porzucić żale i smutki

Niczym ptak do nieba się wzbić

Nie czuć żalu, wzruszenia, uniesień.

Patrząc w głąb duszy, zadać pytanie:

Jakim jestem człowiekiem?

Prawdziwym, bez kłamstw

Bez łgarstwa, nieprawy więźniem,

Czy może tak głupim, że echem?

Pracą i trudem pokonać chce mury

I nie utopić się w rzece,

Swą siłą umysłu przestawiać chce góry

Chce umieć nie zgubić się w lesie!

Duchu, prowadź za rękę….